مهرگان رشد | تولید کنسانتره، پیش مخلوط و مکمل دام و طیور

شکل فیزیکی خوراک بر مصرف خوراک و سرعت رشد جوجه‌های گوشتی تأثیر می‌گذارد. یک آزمایش 42 روزه به منظور تعیین تأثیر شکل خوراک استارتر جوجه‌های گوشتی بر عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی انجام دادند. در مجموع نهصد جوجه گوشتی نر 1 روزه کاب 500 با متوسط وزن اولیه 38 گرم به طور تصادفی در 36 پن با 25 پرنده توزیع شدند. جوجه‌ها به‌طور تصادفی به 1 از 4 تیمار غذایی در یک بلوک برای هر تیمار 9 عدد در هر پن قرار گرفتند. تیمارهای غذایی شامل: تیمار (M) با مصرف 21 روز دان آردی، تیمار (C7) با 7 روز اول کرامبل و 14 روز بعد آردی، تیمار (C14) که 14 روز اول کرامبل و بعد از آن 7 روز آردی و تیمار (C21) طی 21 روز از خوراک کرامبل استفاده می‌کند. به طور کلی افزایش وزن (BW)، میانگین افزایش وزن روزانه (ADG) و میانگین مصرف خوراک روزانه (ADFI) برای پرندگان تغذیه شده با جیره پلت در مقایسه با تیمارهایی که از رژیم غذایی آردی تغذیه می‌شوند، بالاتر بود (P<0.001). نسبت تبدیل خوراک (FCR) برای پرندگانی که با کرامبل تغذیه شده بودند در مقایسه با پرندگانی که با جیره آردی تغذیه شدند به طور معنی‌داری بهبود یافت (P<0.001). پرندگان تغذیه شده با 21 روز جیره کرامبل در 21 روزگی و 42 روزگی در مقایسه با تیمارهایی که با خوراک آردی تغذیه می‌شدند سنگین‌تر بودند و FCR نسبت به رژیم‌های دیگر بهبود یافته بود(P<0.001). رژیم های دیگر نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تغذیه جوجه‌های گوشتی کرامبل برعکس رژیم غذایی آردی برای حداقل 7 روز موجب بهبودBW، ADG، ADFI و FCR شده است.

شکل فیزیکی خوراک بطور قابل توجهی تحت تأثیر مصرف خوراک و عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی می‌باشد (Moran, 1989; Dozier et al., 2010). اندازه دانه ذرات و شکل خوراک بر عملکرد پرنده، به ویژه در مراحل اولیه رشد مؤثر است، اثر اندازه ذرات در رژیم غذایی بر عملکرد جوجه‌های گوشتی توسط پیچیدگی رژیم غذایی و پردازش بیشتر روش‌ها، از جمله پلت کردن و کرامبل کردن تأثیر می‌گذارد (Sogunle et al., 2013). حتی اگر پردازش بیشتر خوراک به پلت هزینه تغذیه را افزایش می‌دهد، با عملکرد بهبود یافته پرندگان هزینه اضافه شده جبران می‌شود (Behnke and Beyer, 2002). تحقیقات نشان داده است که رشد اولیه جوجه تأثیر قابل توجهی بر افزایش وزن نهایی جوجه‌های گوشتی دارد. بنابراین، مهم است که رشد سریع جوجه (Behnke and Beyer, 2002) با تغذیه خوش طعم‌تر و قابل هضم‌تر جوجه‌ها جهت کمک به بهینه‌سازی پتانسیل رشد و عملکرد بعدی شروع شود (Omede and Iji, 2018). بنابراین، شکل فیزیکی خوراک (مش، پلت یا کرامبل) مهم است زیرا بر روی مصرف خوراک و متعاقب آن عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی تأثیر می‌گذارد. هزینه تولید خوراک آردی از پلت/کرامبل کمتر است. هزینه‌های اضافی تجهیزات، نگهداری و انرژی می‌تواند هزینه تولید خوراک را دو برابر کند. اکثر هزینه‌های اضافی برای دیگ بخار است سوخت برای تولید بخار برای فرآیند تهویه و انرژی الکتریکی برای کار کردن آسیاب پلت و فن‌های خنک کننده است (Skoch et al., 1983). با این حال، بهنگ (1998) پیشنهاد کرد که هزینه پلت کردن با بهبود عملکرد حیوانات جبران می‌شود. جهان و همکاران (2006) اذعان کردند که با وجود هزینه نسبتاً پایین‌تر، خوراک آردی برای جوجه‌های گوشتی در مقایسه با کرامبل کمتر خوش طعم است، بنابراین مصرف خوراک کاهش می‌یابد. به این دلیل، جوجه‌های گوشتی معمولاً با پلت برای تحریک مصرف خوراک تغذیه می‌شوند. تحقیقات نشان داده است که تغذیه جوجه‌های گوشتی با پلت یا کرامبل‌ها باعث تحریک مصرف خوراک و در نتیجه افزایش وزن بدن می‌شود و ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با رژیم غذایی آردی بهبود یافته است (Amerah et al., 2008; Chewning et al., 2012). عملکرد بهبود یافته ممکن است به کاهش هدر رفت خوراک، کاهش تغذیه انتخابی، افزایش طعم و قابلیت هضم خوراک، کاهش تفکیک مواد، کاهش زمان و انرژی صرف شده در طول پیشبرد، اصلاح حرارتی نشاسته و پروتئین و تخریب ارگانیسم‌های بیماری‌زا نسبت داده می‌شود (Behnke, 1994; 1998). علاوه بر این، قاضی و همکاران (2012) پیشنهاد کردند که پلت کردن تمایل به افزایش چگالی ظاهری تغذیه دارد، بهبود جریان پذیری خوراک و ارائه یک فرصتی برای افزودن مواد جایگزین است. با این حال، چون جوجه‌ها در ابتدای تغذیه به دلیل کوچک بودن اندازه منقار خود قادر به مصرف پلت نیست، آنها با کرامبل یا با پلت کوچک/میکرو تغذیه می‌شود. کرامبل‌ها پلت‌هایی هستند که برای تولید یکپارچه خرد شده‌اند فرمی که درشت‌تر از آردی با استفاده از یک جفت رول‌های فولادی است. شکل فیزیکی خوراک بر مصرف خوراک و سرعت رشد جوجه‌های گوشتی تأثیر می‌گذارد. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی اثرات تغذیه کرامبل به جوجه‌های گوشتی برای دوره ابتدایی پس از هچ طی 21 روز در مقایسه با تغذیه یک رژیم غذایی آردی در همان دوره، در کارایی رشد بعدی آنها بود.

یک برنامه غذایی در سه فاز طی 42 روز استفاده شد. جیره‌های خوراکی بر اساس احتیاجات در سه مرحله استارتر و رشد و پایانی طراحی شد (Cobb 500, Cobb-Vantress Inc., Siloam Springs AR). جیره‌های استارتر به شکل آردی و کرامبل برای 21 روز تغذیه شدند. در مجموع نهصد جوجه گوشتی نر 1 روزه کاب 500 با متوسط وزن اولیه 38 گرم به طور تصادفی در 36 پن با 25 پرنده توزیع شدند. جوجه‌ها به‌طور تصادفی به 1 از 4 تیمار غذایی در یک بلوک برای هر تیمار 9 عدد در هر پن قرار گرفتند. تیمارهای غذایی شامل تیمار (M) با مصرف 21 روز دان آردی، تیمار (C7) با 7 روز اول کرامبل و 14 روز بعد آردی، تیمار (C14) که 14 روز اول کرامبل و بعد از آن 7 روز آردی و تیمار (C21) طی 21 روز از خوراک کرامبل استفاده می‌کند. یک جیره رشد و جیره پایانی به شکل آردی به همه پرندگان از روز 22 تا 35 و روز 36 تا 42 به ترتیب تغذیه شدند.

کیفیت پلت که توسط آزمایش PDI تعیین می‌شود برای تغذیه فاز شروع پلت مورد استفاده برای ایجاد کرامبل‌ها 74 درصد بود. میزان مرگ و میر طی دوره 42 روز 4/2 درصد بود، تفاوت معنی‌داری بین تیمارها وجود نداشت (05/0P< ). تأثیر شکل خوراک بر روی عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی در طول 21 روز دوره اول و کل دوره آزمایشی 42 روزگی به ترتیب در جداول 1 و 2 ارائه شده است. فرم خوراک بر BW، ADG، ADFI و FCR جوجه‌های گوشتی در طول مطالعه مؤثر بود. نتایج روز 0 تا 7 و 0 تا 14 مشابه بود. در طی این دوره‌ها، پرندگانی که با کرامبل تغذیه می‌شدند افزایش BW،  ADG(P<0.001) و ADFI بهبود FCR (P<0.001) در مقایسه با تیمارهایی که از رژیم آردی تغذیه می‌کنند نشان دادند. با این حال، در FCR بین پرندگان C 7 و M در 14 روزگی تغذیه شدند تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (05/0P< ). طی 21 روز، در BW پرندگان تغذیه شده با کرامبل افزایش داشت (P<0.001) در مقایسه با تیمارهایی که از جیره آردی تغذیه می‌کنند. با این حال، بالاترین BW(P<0.001) در پرندگانی که در c21 تغذیه شده بودند مشاهده شد. علاوه بر این، ADG و ADFI افزایش یافتند (P<0.001)، در حالی که FCR (P<0.001) برای پرندگان تغذیه شده با کرامبل در مقایسه با تیمارهایی که با رژیم غذایی آردی در 21 روز تغذیه شدند بهبود یافته بود. وزن بدن پرندگان تغذیه شده با کرامبل،C  7 (3114 گرم)، C 14 (3131 گرم) و C 21 (3141 گرم) در فاز استارتر به طور کلی افزایش یافته بود (P<0.001)  M(2924 گرم) در 42 روزگی. دوباره، ADG کلی، C 7(72 گرم)، C 14 (73 گرم)، C 21 (73 گرم) و ADFI، C 7 (109 گرم)، C 14 (111 گرم) و C 21 (109 گرم) برای پرندگانی که با کرامبل تغذیه شده بودند در مقایسه با تیمارهایی که با جیره آردی تغذیه شدند (P<0.001) افزایش یافت،M  به ترتیب (69 گرم) و (106 گرم) بودند. علاوه بر این، FCR برای پرندگان تغذیه شده با کرامبل C 7 (51/1) بهبود یافته است.  C14 (51/1) و C 21 (49/1) در مقایسه با تیمارهایی که از جیره غذایی آردی تغذیه کردند، M (53/1) در 42 روزگی. علاوه بر این، بیشترین پیشرفت در FCR در42 روزگی (P<0.001) در تیمار C21 تغذیه شده، یافت شد. نتایج مطالعه نشان داد که تغذیه جوجه‌های گوشتی با جیره‌های کرامبل در مرحله ابتدایی مصرف خوراک را افزایش داد که منجر به بهبود عملکرد رشد در طول دوره آزمایشی شد. در طول 7 روز اول، 5/6 درصد افزایش در مصرف خوراک وجود داشت که منجر به بهبود 4/10٪ در BW برای جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با کرامبل در مقایسه با تیمار تغذیه شده با رژیم غذایی آردی می‌شود. همچنین، 6/6 درصد بهبود در FCR در پرندگان تغذیه شده با کرامبل در مقایسه با کسانی که با رژیم غذایی آردی در 7 روزگی پس از هچ تغذیه شدند مشاهده شد.

1- اثرات شکل خوراک بر وزن بدن (BW)، میانگین افزایش روزانه (ADG)، متوسط مصرف خوراک روزانه (ADFI) و ضریب تبدیل خوراک (FCR) جوجه‌های گوشتی پرورش یافته (21 روزگی)

بهبود در مصرف خوراک، BW و FCR به دست آمده در تحقیق حاضر را می‌توان به پلت‌زنی نسبت داد که با توجه به عبداللهی و همکاران (2013) به دلیل ریزش خوراک کمتر از منقار، اتلاف خوراک را کاهش داد. سایر محققان گزارش کرده‌اند نتایج مشابهی با تغذیه پلت‌ها کرامبل‌ها در مقابل جیره‌های آردی به پرندگان و بهبود عملکرد به کاهش ماده جداسازی، تغذیه انتخابی، کاهش زمان و انرژی صرف شده در حین پیشبرد و افزایش طعم و قابلیت هضم خوراک نسبت داده‌اند (Behnke, 1994, 1998; Dozier et al., 2010). بهبود BW را تحقیق حاضر می‌توان به آن نسبت داد که پلت کردن باعث افزایش مصرف خوراک و متعاقباً رشد اولیه جوجه را تحریک کرده و منجر به عملکرد رشد بالاتر می‌شود. این با سایر محققانی که مشاهده کردند موافق است یافته‌های مشابه کید و همکاران (2005) پاسخ رشد و عملکرد گوشت جوجه گوشتی نر کاب500 تغذیه شده با جیره اکسترود شده در 2 آزمایش‌های جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش 1، پرندگان ارائه شده با خوراک‌های پلت شده معمولی در فرم متلاشی شده در فاز شروع 17 بعدی رشد عملکرد بهتر بود و ضریب تبدیل خوراک را در مقایسه با جیره آردی بهبود یافته بود. در آزمایش 2، پرندگان با پلت و خوراک‌های اکسترود شده تغذیه شدند افزایش وزن در مقایسه با رژیم‌های غذایی آردی از 1 تا 1،18 تا 35 و 1 تا 42 روزگی بیشتری داشتند. علاوه بر این، آموورنووپارت و همکاران (2005) گزارش کردند که پرندگان تغذیه شده با کرامبل به طور قابل توجهی BWدر مقایسه با پرندگانی که با رژیم غذایی آردی در 21 روز تغذیه می‌شدند بیشتر بود. محققان این بهبود را در عملکرد پرنده به مصرف غذا و مواد مغذی بالاتر به دلیل افزایش تراکم مواد مغذی در پلت، بهبود قابلیت هضم نشاسته و کاهش هدر رفت خوراک نسبت دادند.

2-اثرات شکل خوراک بر وزن بدن (BW)، میانگین افزایش روزانه (ADG)، متوسط مصرف خوراک روزانه (ADFI) و ضریب تبدیل خوراک (FCR) جوجه‌های گوشتی پرورش یافته به وزن بازار (42 روزگی)

با این حال، موران (1989) و مک کینی و تیتر (2004) پیشنهاد کردند پلت‌ها ممکن است به دلیل صرف زمان و انرژی کمتر در حین پیشبرد باشد که عملکرد رشد پرندگان تغذیه شده را بهبود بخشید. شکل فیزیکی خوراک تأثیر قابل توجهی بر کل BW، ADG، ADFI و FCRدارد. جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با کرامبل‌ها وزن سنگین‌تری در مقایسه با پرندگانی که با رژیم غذایی آردی تغذیه شده داشتند. نتایج با یافته‌های کالت، (1965)، چوی و همکاران (1986)، نیر و همکاران (1994 و 1995) که گزارش دادند که تغذیه جیره‌های پلت شده باعث بهبود سرعت رشد و عملکرد جوجه‌های گوشتی در مقایسه با رژیم‌های آردی تغذیه شدند، مطابقت دارد. دوزیر و همکاران (2010) نیز نرخ رشد بالاتر در پرندگانی که با پلت با کیفیت بالا تغذیه می‌شوند، در مقایسه با آنهایی که با جیره‌های آردی تغذیه شدند از سن 15 تا 42 روزگی مشاهده شد. علاوه بر این، کیم و چونگ (1994)، ون بیلجون (2005)، جهان و همکاران(2006) و ذاکری و همکاران (2013) گزارش کردند جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های پلت کرامبل وزن بدنشان به طور قابل توجهی در 42 روزگی به دلیل افزایش مصرف خوراک در مقایسه با پرندگانی که با جیره آردی تغذیه می‌شوند، سنگین‌تر بود. تحقیقات نشان داده است که مصرف خوراک عامل اصلی افزایش وزن جوجه‌های گوشتی در طول دوره مطالعه حاضر، جوجه‌های گوشتی که با کرامبل در مرحله استارتر تغذیه شدند، در مقایسه با آنهایی که با رژیم غذایی آردی تغذیه شده بودند مصرف خوراک افزایش یافته بود و BW مشاهده شده بالاتری داشتند. هو و همکاران (2012) اثر تغذیه کرامبل و کیفیت پلت را بر عملکرد جوجه‌های گوشتی بررسی کرد و نشان داد که پرندگانی که با کرامبل تغذیه می‌شدند مصرف خوراک بیشتری در مقایسه با کسانی که با رژیم غذایی آردی تغذیه می‌شوند داشتند که منجر به افزایش وزن بدن می‌شود. علاوه بر این، زانگ و همکاران (2009) 7 تا 10 درصد مصرف غذای بیشتر در پرندگانی که به صورت کرامبل تغذیه می‌شوند در مقایسه با آنهایی که با جیره‌های آردی تغذیه می‌شدند را گزارش کردند و مصرف خوراک بیشتر را به کاهش تغذیه انتخابی و افزایش قابلیت هضم مواد مغذی جیره‌های کرامبل نسبت دادند. در بیشتر مطالعات اخیر، اومد و لجی (2018) پاسخ جوجه‌های گوشتی به محصول پروتئین سویا فرآوری شده زمانی که در سطوح متفاوت ارائه می‌شود با گنجاندن در آردی یا پیش استارتر کرامبل رژیم غذایی بررسی کردند و مشاهده شد پرندگانی که با کرامبل تغذیه می‌شدند دارای یک مصرف خوراک بالاتر، که منجر به افزایش وزن بدن در مقایسه با پرندگانی شد که با جیره آردی طی 24 روزگی پس از هچ تغذیه شدند. افزایش مصرف خوراک به اندازه‌های بزرگتر کرامبل‌ها در مقایسه با رژیم غذایی آردی که تغذیه انتخابی را کاهش داد نسبت داده شد. این با سایر محققانی که پیشنهاد کردند پرندگان ذرات تغذیه بزرگتر را ترجیح می‌دهند و تمایل به انتخاب خوراک بر اساس اندازه حفره دهان آنها مطابقت دارد (پورتلا و همکاران،1988). جنسن (2000) پیشنهاد کرد که تغذیه کرامبل به جوجه‌های گوشتی از طریق کاهش هدر رفت خوراک به دلیل ریزش ذرات خوراک کمتر از منقار به داخل آب یا روی زمین باعث بهبود کارایی خوراک می‌شود. نتایج حاصل از مطالعه نشان می‌دهد که تغذیه از رژیم‌های غذایی استارتر کرامبل برای حداقل 7 روز مصرف خوراک را افزایش می‌دهد که باعث تحریک رشد اولیه جوجه و متعاقباً بهبود عملکرد کلی رشد و ضریب تبدیل خوراکی پرندگان در 42 روزگی در مقایسه با تغذیه یک رژیم غذایی آردی شدند.

1- تغذیه جوجه نرکاب 500 در ابتدای سن 7، 14 یا 21 روز موجب بهبود مصرف خوراک و وزن پرنده در 42 روزگی شد.

2-تغذیه پرندگان تا 21 روزگی ضریب تبدیل خوراک را در 42 روزگی بهبود داد، در حالی که استفاده از کرامبل در 7 یا 14 روزگی منجر به ضریب تبدیل خوراک ضعیف‌تری در 42 روزگی می‌شود.

3- تحقیقات بیشتری جهت رسیدگی به تأثیر شکل خوراک ابتدایی بر ویژگی‌های لاشه برای تعیین مزایای کلی جیره‌های پلت شده برای جوجه‌های گوشتی در مرحله شروع مورد نیاز است.

منبع:

Idan, F., Nortey, T. N. N.,. Paulk,C. B., Beyer, R. S and Stark, C. R. (2020). Evaluating the effect of feeding starters crumbles on the overall performance of broilers raised for 42 days. Appl. Poult. Res. 29:692–699.